آینه‌های بازتابی - که با استفاده از قوانین بازتاب کار می‌کنند

آینه یک قطعه نوری است که با استفاده از قوانین بازتاب کار می‌کند. آینه‌ها را می‌توان بر اساس شکلشان به آینه‌های تخت، آینه‌های کروی و آینه‌های غیرکروی تقسیم کرد؛ بر اساس درجه بازتاب، می‌توان آنها را به آینه‌های بازتاب کامل و آینه‌های نیمه‌شفاف (که به عنوان تقسیم‌کننده پرتو نیز شناخته می‌شوند) تقسیم کرد.

در گذشته، هنگام ساخت بازتابنده‌ها، شیشه اغلب با نقره آبکاری می‌شد. فرآیند استاندارد تولید آن به این صورت است: پس از تبخیر خلاء آلومینیوم روی یک زیرلایه بسیار صیقلی، سپس با مونوکسید سیلیکون یا فلوراید منیزیم آبکاری می‌شود. در کاربردهای خاص، تلفات ناشی از فلزات را می‌توان با فیلم‌های دی‌الکتریک چند لایه جایگزین کرد.

از آنجا که قانون بازتاب هیچ ارتباطی با فرکانس نور ندارد، این نوع قطعه دارای باند فرکانسی عملیاتی وسیعی است که می‌تواند به نواحی فرابنفش و مادون قرمز طیف نور مرئی برسد، بنابراین محدوده کاربرد آن گسترده‌تر و گسترده‌تر می‌شود. در پشت شیشه نوری، یک فیلم نقره‌ای فلزی (یا آلومینیومی) با پوشش خلاء پوشانده شده است تا نور تابشی را منعکس کند.

استفاده از یک بازتابنده با بازتاب بالا می‌تواند توان خروجی لیزر را دو برابر کند؛ و توسط اولین سطح بازتابنده منعکس می‌شود و تصویر منعکس شده تحریف نشده و هیچ شبح‌وارگی ندارد، که اثر بازتاب سطح جلویی است. اگر از یک بازتابنده معمولی به عنوان سطح بازتابنده دوم استفاده شود، نه تنها بازتاب کم است، هیچ انتخابی برای طول موج وجود ندارد، بلکه تولید تصاویر دوتایی نیز آسان است. و با استفاده از آینه فیلم روکش‌دار، تصویر به دست آمده نه تنها روشنایی بالایی دارد، بلکه دقیق و بدون انحراف نیز هست، کیفیت تصویر واضح‌تر و رنگ آن واقعی‌تر است. آینه‌های سطح جلویی به طور گسترده برای تصویربرداری بازتابی با دقت بالای نوری استفاده می‌شوند.