منشور – برای شکافتن یا پراکنده کردن پرتوهای نور استفاده می شود.

منشور چند وجهی است که از مواد شفاف (مانند شیشه، کریستال و غیره) ساخته شده است. به طور گسترده ای در ابزارهای نوری استفاده می شود. منشورها را می توان با توجه به خواص و کاربردشان به چند نوع تقسیم کرد. به عنوان مثال، در ابزارهای طیف سنجی، "منشور پراکندگی" که نور مرکب را به طیف تجزیه می کند، بیشتر به عنوان یک منشور متساوی الاضلاع استفاده می شود. در ابزارهایی مانند پریسکوپ و تلسکوپ دوچشمی، تغییر جهت نور برای تنظیم موقعیت تصویربرداری آن را «منشور کامل» می‌گویند. "منشورهای بازتابنده" معمولاً از منشورهای با زاویه قائمه استفاده می کنند.

طرف منشور: صفحه ای که نور از آن وارد و خارج می شود، طرف نامیده می شود.

قسمت اصلی منشور: صفحه عمود بر ضلع را مقطع اصلی می گویند. با توجه به شکل بخش اصلی، می توان آن را به منشورهای مثلثی، منشورهای قائم الزاویه و منشورهای پنج ضلعی تقسیم کرد. بخش اصلی منشور یک مثلث است. یک منشور دارای دو سطح شکستی است که زاویه بین آنها را رأس می نامند و صفحه مقابل راس پایین است.

طبق قانون شکست، پرتو از منشور عبور می کند و دو بار به سمت سطح پایین منحرف می شود. زاویه q بین پرتو خروجی و پرتو فرودی را زاویه انحراف می گویند. اندازه آن با ضریب شکست n محیط منشور و زاویه برخورد i تعیین می شود. وقتی i ثابت است، طول موج های مختلف نور زوایای انحراف متفاوتی دارند. در نور مرئی، زاویه انحراف برای نور بنفش بزرگترین و برای نور قرمز کوچکترین است.